Tarifsiz Kaldi Şiiri - Hale Kazak

Hos bir rehavet cokmusde,
Uykuya hazirlanir gibi,
Ya da
Mis gibi ihlamur agaclari arasinda,
Gune merhaba der gibi
Tatli bir huzur icimdeki...

Icimdeki cocuk dirildi,
Bu sehrin sokaklarinda,
Obur uzak kentin izini suruyor,
Ozlemle,hasretle...

Siirlerim sigmiyorki sayfalara,
Sigmayan icimdeki cosku,
Hepsinide anlatamazki yazdiklarim,
Anlatamadiklarim sarkilarda gizli...

Sevincim,heyecanim karismis gozyasima,
Gozyasimin her damlasi bezenmis,
Dunyamin derin sularina,
Tarif edemiyorumki,yuregime dokunan sanciyi,
Hani bir an cok mutluyken,
Ayni anda bagrim yollar acar,oluk oluk
Yollar acitir icimi,kesilir nefesim,
Avuclarim aglar gibi,

Kizginlik ve ofke ve hatta nefret,
Bilindik duygular biliyorum,
Ama bendeki adini koyamadigimla karismis,
Bu yuzdendir bendeki yabanciligi,
isyan edisim tek kisilik dunyamin,
Neye,neden,nicin? ...
Belki kendime,belkide adini koymak istemedigim sebebe,

Yinede,
Bu uzaklarin dagina karsi,
Dogan her yeni gunesin ardindan,
Agacta civildasan kuslarla,
Dudagimda dunden,yarim kalan buseyle,
Tatli bir huzur icimdeki...