Tarifsiz Hüzün Şiiri - Özlem Arslan

Hüznün eşkali yoktur,
Görünmez çoğu zaman
Alır benlikteki umudu birden.
Hüznün zamanı yoktur,
Ansızın çalar kapıyı,
Kayıtsız, ufacık bir davranış yeter kimi zaman.
Hüznün sahibi yoktur,
Sana aitken bir de bakmışsın ki sebebinin oluvermiş.
Hüznün dermanı yoktur,
Demli bir çay, bir sigaradır en yakını,
Çaydan bir yudum, sigaradan bir nefes,
Dermansız derdin hüznü bitmek bilmez.
Hüznün sonu yoktur,
İlmek ilmek işlenmiştir yüreğe,
Kapkara bulut gibi yüklemiştir kasvetini,
Aydınlığa dair umudu yok edercesine.
Hüznün bedeni yoktur,
Her bedene işlenmişliği vardır,
Lime lime iz bırakırcasına,
Bıraktığı her izin yerini, derin derin acıtırcasına,
Tarifsiz bir hüzün çöker giderken, gölgemin kırıntılarına.