Tarifsiz Duygular Şiiri - Aslan Bağcı

Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.
Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık;
Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar.
İn cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık.
Biri benim, biri de serseri kaldırımlar.
İçimde damla damla bir korku birikiyor;
Umut denizinin ortasında
Bir sandala hapsoldum gibi
Seni kaybetme korkusuyla hayatta
İlk kez attığım o tarifsiz duygularımı..
Günün birinde ona rastlarsam
Arada geçen yılların, ayrılan yolların
Başka limanlarda demirlenmiş gemilerin
Sanki bir şey arıyormuşsun gibi
O günün temizliğiyle bu günün yaralarını silmek
Sanki o arada hiçbir şey yaşanmamış gibi
Onunla o yıllara geri dönmek
Ya da dönebileceğini zannetmek
Zorlanırım sanırım ilk anda
Çünkü aradığım geçmişte olanlar değil
Şimdi olmayanların peşinde miyiz acaba
Onunla kimseyle yaşayamadıklarımı yaşamak
Ona ilk rastladığım tatlı telaş içinde.
Ojelerini siler saçını atkuyruğu yapar
O eski günlerdekine benzemek istersin şimdi
Yıllardır hiçbir şarkı seni incitmiyor
Gözlerinin içi gülüyor o şarkılarda
Bütün herkes bana sorar
Sendeki bu değişiklik nedendir diye
İlk aşklara rastlamak risktir
Sen eski sen değil,o eski o değil
Başka hayatlara ait olduğunu fark edersin
Ellerin cebinde hep o şarkıyı mırıldanırsın
Hadi geceyi söndür kalbim uykusuzluk vakti
Gençliğimiz de geceler gibi eskidendi..