Tarifsiz bir sıkıntı var içimde

Tarifsiz bir sıkıntı var içimde
Sanki
Bir yangın ortasındayız
Sanki
Yaralanmışız, hem de ciddi
Ama demiyoruz birbirimize
Sanki
Sondan önce bir yerdeyiz
Bıcak sırtı bir yerde

Umutsuzluklarımızı harmanlayıp
Büyüttüğümüz bu büyük umut
Hayakkırıklıklarımızdan süzdüğümüz
Bu büyük aşk
Sanki dağılıverecek tek bir darbeyle

Biz kurak vadisini düşlerimizin
Aşkın sınırsız cennetine çevirdik
Az şey değil bu...
Yine de sanki bir tufan
Dudaklarından ayrılık sözleri olarak çıkan
Yıkıp mafedecek herşeyi

Aklım
Hazır ol diyor bir ayrılığa
Yüreğimse haykırıyor
Hayır diye çığlık çığlığa
Küçük bir çocuk gibi
Annesini kaybetmekten korkan...
Öyle bir endişe
Öyle bir korku içinde..

Sanki bir sabah uyandığında
Bir veda mektubu bulacak başucunda
Ya da
Bırakıvereceksin elimi ansızın, kalabalıkta
Ol sebebten
Düşlerde dahi
Sıkıca sarılıyor küçücük elleriyle sana
Anla
Hazır değil ayrılığa
Hazır değilim...