Tarifsiz Aşk Şiiri - Zeki Yüceel

Hani, yağmurlara asarsın ümitlerini,
Donmak üzereyken;
Yanmaya başlarsın..
Taşar yüreğinin çarpıntısı,
Ahını vahını bir kenara atıp,
Güvercinler azat edersin gönlünden,
Bir yağmurlu karanlıkta uçar giderler hani;
Gökyüzüne uzanırsın..
Hançeri kendin saplarsın yüreğine,
En derinlere kadar itersin,
Can yangınlarını, dert yaralarını görmezsin hani;
Gözlerini kapatıp,
Kanarsın..
Sözler susarda, gözler konuşur hani,
Büyü bozulmasın diye kırpmazsın bile,
Gözü göze mıh gibi çakıp;
Susarsın..
Karanlık bir ömrün, beklentileri olur adı,
İçinde öldürdüğün çocuk dirilir,
Koşmaya başlar;
Coşarsın..
Kurşuna dizersin bütün hüzünlerini,
Paslanmış duygularını açığa vurursun hani,
Ömrünü bir an boş verip;
Yeniden doğarsın..
O an, dağlar yerinden oynayıverir,
Yıldızlar bir bir yere düşmeye başlar,
Bir nara kopar yüreğinden;
Rest çekersin..
Feleğin zalimliğini unutursun bir an için,
Derinden bir nefes çekersin hani,
Kader dersin kısık sesinle;
Kederlenirsin..
Tarifi, zordur aşkın!
Yağmurlu bir günde, el ele değmesi gibi;
Yüreğine hançer saplamak gibi;
Boş verip, hayal kurmak gibi;
Zamansızlığın kapıyı çalması gibi;
Geliverir ansızın..
Beklenmedik bir anda, savaşa girmek gibi;
Bazen yenmek,
Bazen de, bile bile yenilmek gibidir hani;
Zaferini şaşırırsın..
Şarabı içmeden başın döner hani,
Gündüzün ortasında güneşin söner,
Karanlık, seni hesaba çeker,
Hesabı karıştırırsın..
Dedim ya;
Tarifi zordur aşkın.
Hani;
Türküler söylersin,
Hiç duyulmamış, hiç söylenmemiş,
Dile hakim olamazsın hani,
Ve, her mısrayı;
“Seni Seviyorum” diyerek bitirirsin..