Tarifsiz Acılarımın Kahramanı

Yalancı baharlara bırakarak yarınlarımı çektin gittin iki gözüm! !
Beni sabahlara dek ağlatan ne varsa hepsini inkar ettin...
Oysa bilmelisin ki sevgilim dönüşün geç kalmışlığında saklıdır dönülmezlik,
kaçışın bir kurtuluş olmadığını bilerek çekildin ufkumdan...
Kelimelerimi de götürdün;
ruhumun alfabesi hüzündür şimdi...
Son sözlerini duymaya gücün var mı adam kararan yüreğimin! !
Kül tablosuna gömdüğün aşklar gibi hatırlayacaksan beni gitme sevgilim..
Yine de gitmeye kararlıysan;
yolunu yolsuz olanlardan seç ki dönmek kolay olmasın..
Hatıralarıda götür emanet bırakma gece vakitlerine,
tövbeye durdum sevgilim;
sancılarımın kefareti var mıdır ki?
Oysa gözlerinin mavisinde eritirdim akşamları!
Şimdi saygı duy sevgilim emanet bir yürek taşıyan kim varsa bedeninde...
Herşey bittiği yerden başlar diyemiyorum ki;
bitmeyen şeyler başlayabilir mi?
Kaçış bir kurtuluş değil! !
Bu tarifsiz acılarımın kahramanı sevgilim;
selamlıyorum seni en aşk dolu duygularımla,
nasıl ayrıldıysak herşey aynısı!
Sadece geceler çok daha uzun ve yollar sonuna ekli sonsuzluğun....