TARİFSİZ Şiiri - Ahmet Kurt

Duygular tarifsiz, hisler belirsiz,
Başı duman duman dağlar gibiyim.
Gökyüzünde bulut, bir silik umut,
Bardaktan boşanan yağmur gibiyim.

Yoğrulan bedenim, karlar içinde,
Ruhum anlatılmaz hisler içinde,
Bir yol arıyorum nasıl, niçinde,
Teknede karılan hamur gibiyim.

Ne sevince doydum, ne de üzüldüm,
Kimi gün bir köşede büzüldüm,
Kimi gün hayallerde süzüldüm,
Kanadı yolunmuş kuşlar gibiyim.

Sen önce ruhunla, kendinle barış,
Kainatı tanı, gez karış karış,
Ömrümce bitmedi bu büyük yarış,
Şimdi bir diyarda yadlar gibiyim.

Kendi nefesime hasreti duydum,
Koskoca bir ömrü önüme koydum,
Bastığım yerleri bilmeden oydum,
Tarifi olmayan tadlar gibiyim.

Kurdoğluyum, perişanım bu günde,
Gerçeklerle yaşıyorum düşümde,
Öyle bir hatıra, koşar peşimde,
Henüz konulmamış adlar gibiyim.