Donmuş parmaklarımla bir ateş yakıyorum adına
Gözlerinde bulduğum umudun şerefine arsızca
Tarif edemiyorum sadece hissediyorum ama
Dindirir mi acını yaktığın ateşin külünü görmek yanınca
Anlattım yaralarımı savunmasızım karşında zannımca
Ne bileyim işte safça, ahmakça oluyor insan aklınca
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta