Tarifsiz Şiiri - Engin Efe

Ne armağanlar biriktirdim sana,
Veremediğim...
Lâyık göremediğim...
Özlemle dolu bir kalp meselâ !
Kör karanlıklarda, ıslak gözlerimdeki duâlarımı sakladım senden...
Yalnız gece şâhit oldu ve gecenin sâhibi !!!
Yanaklarımda iz bırakmış gözyaşlarımı veremedim sana...
Toprağa döktüm, toprağa ektim hasretimin tohumlarını...
Bir kuşun kanat çırpması gibi,
Ya da bir çağlayan gibi mi desem,
Hissiyâtım bile târif ettirmiyor kendini...
Bakmaya doyamamak değil ki bendeki,
Bakamamak...!!!
Seni hatırlamak değil acziyetim,
Zaten hiç unutamamak...
Sana çıkacak yolların kenarlarında durdum..
Sanki yol incinecekmişcesine...
Bastığın yerlere baktım sadece.
Sadece baktım... Ne bahtiyar o tozlu yol...
İzlerinle dolu...
Ayaklarının altında mes'ûd...
Nasıl anlatayım, nasıl yazayım seni ?
Hangi dil, hangi kalem, hangi kağıt tercüman olur...?
Şimdiye dek yazılmış hiç bir sevgi sözcüğü,
Hiç bir hasret târifi,
Hiç bir aşk şarkısı , hiç birinin anlamı yok...
Acz ile çırpınır hepsi,
Seni övmeye lâyık değillerse, dilimin ucuna bile gelmezler...
Halimi soranlara cevâbım bile yok...
Hâlim sensin, Kâlim sen,
Nazarın yüzümü okşadığında kızaran yüzüm,
Önüme eğdiğim başım...
Hangisini istersin fedâ etmem için...?
Hangisini Ey Cânân...!!!
Hangisini !!!
Hepsini mi ?
Tamam, Hepsini !!!