Meğer öyle değilmiş
Bizim olduğunu zannettiğimiz her şey aslında hiç bizim olmamış
Meğer ne kadar da onurluymuşuz, fahişe hayaller kurar iken
Peşinden gidilmesi gereken sahte kabadayılar yaratmışız serseri düşlerimizde..
Ne salakça sahtekarlık yapmışız,papatya fallarında; sevmiyor geldikçe....
İnadına iki kere kullanmışız sevmiyor hakkımızı.
Seviyormuş veya sevmiyormuş gitmek isteyen bir şekilde bir yalan uydurup gidiyormuş
Hani gözler yalan söylemezdi
Gözler yalan söylemez belki; ama insan görmek istediğini görmek istediği şekilde görürmüş
Meğer insan bakar iken de körmüş
Ayrılık acısıyla ölünmüyormuş, ama ortalık toz duman oluyormuş
İnsanın canını yine en çok,çok sevdiği yakıyormuş
İşin daha da kötüsü, sevildiğini zanneder iken sevilmediğini öğrenmek yanlız kalmak da bela bir şeymiş
Tarifi imkansız bir duygu imiş
Kayıt Tarihi : 16.2.2024 20:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!