Lütfettin girdin yalnızlığıma.
Bilmedin ki çaresizliğime çaresizlik getirdin.
Deli gönlüme kendini mahkum ettin...
Her yaklaştığımda o şehre,
Bir endişe sarıyor.
Buluşamamayla buluşmaktan korkuyorum!
Kahvemi içerken endişeyle,
Dalga geçiyor martılar kahpe kahkahalarıyla.
Don atlet gezen vapur,
Hınzırca, yüzüme düdüğünü öttürüyor.
Ben yine cesaretimi toplayıp gelemiyorum.
Şimdi Memnun musun?
Mangala attığın o köz,
Üzerine sadece, zamanı üfleyerek sönüyor.
Kayıt Tarihi : 25.11.2019 15:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Eksik kalırdı.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!