Hayata bakınca dedim ki…
İyi ki öğretmen değilim
Doğruyu bilmezken
Nasıl öğretirim doğruyu
Eğri bildiklerimle
İyi ki hâkim değilim
Ben beni tanımazken
Mümkün mü suçluyu ayırmak
Karanlıkta
El yordamı misali
Gönül gözü kör iken
İyi ki değilim imam
Eğriyle doğru
Kıldan ince, kılıçtan keskin iken
Nasıl derim
Şunu yap bunu yapma geçersin
Sırat köprüsünden
Kendimi bile kurtaramazken
Bir de baktım ki
Kimsenin bir şey bildiği yok
Sadece tarifi var
Eğriyle doğrunun
Suçluyla –suçsuzun
İnançla inançsızlığın rengi
Umuttur
Karanlıkta aydınlığın
Ta… Kendisi.
Kayıt Tarihi : 11.7.2010 11:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!