Kendisi vakur!
Çiçektendi elleri...
Zaman eski bir nisan
ve doğuyor yağmur mevsimi...
Doğduğu yer yeşermekte alabildiğince...
Ve ben nezaman bir çiçeğe dokunsam o gelir hiç çıkmadığı yere...
Kendisi vakur!
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;