Tarif Edemediğim Mutluluk

Bu akşam tarif edemediğim bir duygu taşıyorum içimde.
Uyursam uyanınca bunların rüya olmasından korkuyorum.
Uyumamaya çalışıyorum.
Göz kapaklarım yavaş yavaş ağırlaşmaya başladı.Kapatmamaya gayret ediyorum olmuyor.
Uyumak istiyorum hatta sonsuza kadar uyanmamak.
Korkuyorum.Kaç kez uyanmıştım gördüğüm güzel rüyalarımdan.
Sonra birden hatırlıyorum.Zaman ne çabuk geçmiş benim için birde zamana kızıyorum suçu varmış gibi ne suçu vardıki zamanın oda kendini yaşadı. Ben gibi
Hani benim yaşamak istediğim bir türlü yaşayamadığım kendimi
Şimdi ah yıllar vah yıllar diyorum.Keşke zamanında dost olsaydım sizinle o zaman belki yavaş yavaş yürürdünüz benimle çıktığım bu yolda.
Geriye dönmek istiyorum.
Farkediyorumki ne ileriye nede geriye adım atabiliyorum.
Aynı yerdeyim bekliyorum neyi beklediğimi bilmeden.
Yinede içimde tarif edemediğim bir mutluluk var.Seviyorum çok seviyorum.Ama neyi sevdiğimi bilmeden.