Tard olunmuş ne varsa, sığındık yüce zata
Rahim Rahman ismiyle, başladık kelimata
Hamd ve minnet eyleriz, Alemlerin Rabbine
Hem salavat eyleriz, Habib-i Edibine
Al-u ashab, etbaı ve cümle mü’minlere
Rahmet, rıza dileriz, mevlayı sevenlere
Şu kainat içinde, nice nice mahlukat
Gelir cümle zuhura, ne varsa mukadderat
Mahlukatın içinde, en Ekremi insandır
Şerefin zayi eden, insan değil hayvandır
Suret insan olmakla, bilki insan olunmaz
İnsan-ı kamil olmak, herkese nasip olmaz
Gel beraber kardeşim, tefekkür eyleyelim
Nerden gelip nereye, gittiğimiz bilelim
Şu kainat yoğ iken, ruhumuz halk olundu
Kalu bela deminde, Mevla ile bulundu
Azim olan Arşında, nice zaman bulundu
Kürsi ile semalar, bir zaman mekan oldu
Melekler dostumuzdu, gelmemişken dünyaya
Peder, valide yoktu, gelmemişti zuhura
Yüce alemler geçip, iniş tamam olunca
Her bir ruh farklı yoldan, başladı hep uruca
Üç oluşum aslıdır, anasır-ı Erbaa
Toprak, su, hava, ateş, üç oluşuma maya
Maden, bitki, hayvanlar, gelir böyle zuhura
Suret insan olmakla, maksad hasıl olmaya
Esfel-i safiline, indirdim dedi Mevla
Tekrar uruc isteyen, girmeli Hak yoluna
Ruh kuşunun kafesi, madenatta değildir
Kiminin kafes bitki, kiminin ki şeçerdir
Kimisi böcek olur, kimisi hayvanatta
Böylece tefekkür et, bir nice mahlukatta
İnsan olmaklığımız, kıymetini bilelim
Bu büyük nimet için, mevlaya şükr edelim
Şükür, minnet olsun ki, hem insan hem mü’miniz
Ümmetlerin efdali, Ümmet-i Muhammediz
La tuhsuha ayeti, sayamazsınız diyor
Nimetleri saymakta, aczimiz bildiriyor
Fatih şükürden aciz, lakin etmeli gayret
Muvaffak olunsa da, bunu bilmeli nimet
Kayıt Tarihi : 26.5.2010 12:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!