Tarçın Kavgası Şiiri - Özge Özgen 2

Göbeğimde patlayan bir dıiş ağrısı sonrası
Tokayı saçıma saplayan annem

Beni yamalı caddelerde bırak
Ve ısırgan otlaryla
yıka kalbimi

Korkak alınganlıklardan ağır cümleler
kaçıyor gözüme
Omurgamda bir keskin bıçak

Ve boynumda kahkülü kesilmiş
Bir çukur daha
Sevişen begonviller kadar
suçluyum artık

Kozalaklar çok büyüdü bu ara
Cam şişelerde
Tarçın kavgası

Ve yaralarını saklayan yarasalara inat
Bütün sözcükleri
Yuttum

Şimdi kuluçkaya yatan kırlangıçlar mevsimi
kursağıma kadar
su doluyor su

Pilastik kürdanlardan, yapışkan
hamurlardan ev
yaptım anne

Renkli bir halıya otostop çektim
Lastik çoraplarımda
bir ibnelik

Dünya gözüme kaçtı

Anne kirpiklerimi geri ver
Son defa ağlayacağım

Güvercinler döndüğünde
Beni fakir bir evin bahçesine
gömsünler...