Kırk yılın kiri, tozu, pası var sanki bedenimde.
Halbuki daha on sekizimdeyim.
Su içerken üşür mü insan,
ben üşürüm.
koca kavağın tepesindeki yaprak gibi güçlüyüm karşıdan.
Halbuki bir tarçın yaprağı olmak isterdim
rüzgarlara karşı direnen.
Şimdi bir kabuğun içindeyim
ne sen gel çıkar beni
ne de ben sana yine boyun eğeyim.
Kayıt Tarihi : 14.2.2012 20:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!