Seni aldı kollarımdan kader, beni sallayarak uyuttu.
Gecenin gözlerinde,
Batan güneş gibi gözden kayboldun.
Üzülen sümbüller her gün bir yaprak döktü,
Tarayamadan saçlarından hayatı,
El ele düşler kuramadan,
Bir gün ansızın gittin.
İlktin, yüreğimin bahçesinde büyüyüp
kopan, aşkı hüzne sarıp anız gibi yakan
Kalbimize alamadan tabiatın yeşilini
Tutamadım zamanı ellerinden,
Yaşamın yollarında koşamadan
Bittin
Kayıt Tarihi : 12.10.2022 17:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!