24 aprel 1959 Azebeycan, Laçın
TARA SAÇLARIMI BEN ÖLDÜKTE
Öldükte, sevgilim, saçımı tara,
Kabrime kokular sür sen bir az da.
Belki dolaşmaya çıkarım orda,
Ütü yap buruşuk kefen bir az da.
Dururum huzurda beni melekler
Aniden sorguya alır çekerler.
Kıskanma Tanrının meleklerine,
Çiçek tarlasına uzan elinle
Topla çiçekleri diz mezarıma.
Melekler yanında gülsüz olmayam,
Cevapsız olmayam, dilsiz olmayam.
Sana ben gün yüzü hiç göstermedim,
Oğluma-kızıma bağışla, dedim,
Sonra dualarla beni uğurla...
... Sevgilim, ölende saçımı tara,
Kokular sür mezarımın içine,
Ütü de yap buruşuk kefenime.
Ekim, 1996
Kayıt Tarihi : 22.12.2017 22:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!