Tapulu Sevdan Şiiri - Muhammet Yasin Peker

Gecemde demliyorum umutları,
Artık yüreğimde değil,
Kabullendim galiba kaderi…
Şairliğim sustu,
Özetlerken tüm yanılgıları…
İşte şiirler öksüz,
Sensiz bıraktın kalanları…

Dizelerime anlam vermiyor heceler,
Hayalini kurmaktan biliyorum,
Bak yorgun geceler…
Çiğ yandı bitimsiz boşluğa,
Söndü ışıkları kentin,
Düştü zemheri baharlara,
Bıraktı çocuk inadını,
Umudun üryan sonsuzluğuna…

Mevsimsiz gelen buhran,
Zalim bir pususun yüreğime…
Gücün varsa gel sen dayan,
Duvarlar devrildi üzerime…

Çaldım bir parça hazan yelinden,
Tutamadım o beyaz ellerinden,
Yine bir akşamüzeri,
Geçişini hissettim,
O aşk bahçelerimden…

Hislerim yarım kaldı hep,
Boynumsa bükük…
Bana ne oldu böyle?
Nerdesin?
Her yer buz, sönük!

Bir sonbahar yine gönlüm,
Yine bir yaprak dökümü…
Siyah, mavi,
Yoksa hazan sarısı mı? Hüzün…
Yüreğim sende,
Ve aklımsa büsbütün…
Hayalinde, ölen benim
Yaşıyor rüyalarım,
Seninle vuruluyor bin yerinden
Ömrümde hülyalarım…

Acıdır, anladım nihayetinde,
Hayat, kısır döngü,
Değer sandım, değmedi,
Boşa verdim, sana gönlümü…
Açtım aşkınla bozkırda,
Sana bulandım fütursuzca…
Ruhumda izim yok,
Bende her şey sensiz,
Gürültüsü sağır yüreğimin,
Tüm sesler sessiz…

İnkârı yok,
Sensin bu canın gerçeği,
Alamayacak, gelse de Azrail,
Bende tapulu kalmış sevgini!

Kayseri,01.10.2011