Dünyaya geçici geldiğimizi unuttuk
Özel mülkiyet belasının peşine düştük
Ömrümüz bu borcu ödemeye yeter mi diye
Hiç düşünmedik
Iskaladık yaşamayı
Maddi güce sahip olmayı başarı
Ve yaşamak sayarak
Yarıştık birbirimizle
Ötekileşmemek adına
Kendi değerimizi düşürdük
Bizler dünyadan gittiğimizde
Dünya daha da kıymetlenecek
Bölüşmek zorlaşacak
Kardeş kardeşe mülkiyet yüzünden
Düşman olacak
İnsan dünyaya biriktirmek için
Gelmediğini acaba ne zaman anlayacak
Çocuklarımıza nasıl bir belayı
Miras bıraktığımızın farkında mıyız?
Tapusuz toprak kaldı mı?
Yaşanmaz hale getirdik dünyayı
Dünya bunun hesabını
Kime soracak?
Önder Karaçay
Kayıt Tarihi : 26.11.2021 09:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Önder Karaçay](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/11/26/tapu-8.jpg)
Nerde bunun ilk sahibi
Mal da yalan mülk de yalan
Var biraz da sen oyalan..."
Yunus Emre
Galiba epeyce eski bir sorun bu,
Tapu meselesi!
Kendisinin sahibini bulamaz, kendine "hakim" olamazsa insan...
Sürekli "tapu" arar, oyalanacak
Tatmin olacak....
Durum bu...
Oysa, "yaşama sarılmak", onu sahiplenmek en doğru yol, bence...
"Kolektif yaşam", mülkiyetin sınırlı olduğu!
Kavgasız, daha doğal....
Güzel şiir..
Tebrikler Önder Kardeşim..
Mal mülk edinmeyi başarı saydık.
Bilgiyi , tecrübeyi başarısızlık ...
Ne değer kaldı , ne bırakılacak hikaye ,
talan ve yalandan başka
Kalemine sağlık üstad
TÜM YORUMLAR (2)