Taptım Şiiri - Ömer Arıkan

Tenim yatağa mahkum yorganım bana kafes
Nefes alış verişim uykuma ninni yaptım
Geceler şimdi uzun sokaklarda yoktur ses
Rüyam da olman için hayallerle donattım

Bir zümrü anka kuşu oluversen de gelsen
Pencereme konsan da ahvalimi seyretsen
Nefesim duysan o an sesimi bir işitsen
Sevgin yürekte mahkum aşkımızı ağlattım

Süzülse suhuletin loş karanlık odama
Nakşeylese tavana bakıversem endama
İlk ışıkla ayrılsak şafak vururken cama
Bu gece benim gecem uykuma seni kattım

Yalnızlığa düçarım seslenemem kimseye
Albüme bakakaldım gözlerde gülümseme
Bu bizde ki bir tutku,sevgiyi özümseme
Yine sızladı yürek yine yaram kanattım

Ne zaman ayrılığın kavuşma anı nerde
Artık takat kalmadı yorgun düşen beden de
Vademiz doldu bildim salaca da gidende
Ömrümü sana verdim inandım Rab,be taptım