Tapıyor Şiiri - Kemal Berk

Tapıyor
Ağlatanlar ağlamaz mı, zevk mi alır dünyadan
Ne bu ihtiras, ne bu hırs niye mala tapıyor
Doymuyor gözüyle özü, çıldırıyor dünyada
Hakkı sevmeyi unutan, mala mülke tapıyor

Gözleri ay gibi parlar, gördüğü her kadına
Dil döker, söz verir onu, ikna etmek adına
Geçmişten bahseder diller döner namus yadına
Hakkı sevmeyi unutan, hep şehvete tapıyor

İnsanlığı bitirmişler bir canavar olmuşlar
Kökten sevgiler kaybolmuş, gönülleri solmuşlar
Şeytanın söze uyarak cehennemi bulmuşlar
Yürekleri delik olan firavuna tapıyor

Ellerin ülkede doğar, güneş yıldız ve ayı
Güler yüzlü kaç insan var çıkın söyleyin sayı
Varsa bir işiniz orda yoksa arkanda dayı
Hakkı hukuku bırakan gör koltuğa tapıyor

Ar edenler utanıyor özüne küfür etmez
Karanlık işten kaçanlar Hak kula yanlışı etmez
Davaların en kötüsü insan cana kast etmez
Hakkın yolunu bırakan kötü yollara tapıyor

Kül'özünün çevresi hep zulmeden zalim oldu
Akılsızlar çoğalınca aklı yitirir oldu
Sanmasın bu gün dünya ya hüküm yürütür oldu
Manayı bilmeyen gafil her maddeye tapıyor

Kemal'eren/Kemal Berk