Bir yakarıştır yaşam,
yakışırsa insana;
her eylemi aslında bir tapınma.
Öyleyse,
vişne renginde gülüşe bükülmüş,
yârin dudağına bırakılan,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




harikaaaaaaaaaaaaaaaaaaa, hocam bu ne coskunluk, bu ne tapinis, dudaktan her bir visne koparista...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta