Tapılacak Kadın… Şiiri - Kemal Yavuz

Bir sabah uyandığında hala uyku akıyorsa gözlerinden
Hayalinle gece boyu sevişmelerimdendir…
Hiç sebebi yokken,
durduk yerde, ağlamak gelirse içinden
Benimle bir daha, bir araya gelemeyeceğindendir…
Hiç unutmamanı dilediğim şey,
seni, uğrunda ölecek kadar sevdiğimdir…
seni sevdiğim kadar yaşayabilseydim,
seni, yaşadığım sürece severdim…
yaşayamadım,
ve elveda diyemedim…

Solgun, titrek bir yıldız olacağım pencerende,
Her gece yarısı, aynı yerde,
Bana bakmak için perdelerini açmanı bekleyeceğim.
Açıp da bakarsan, göreceksin bak,
Gecemiz ışıltılar bezenecek,
yıldızlar ve yakamoz pırıl pırıl gözlerinde…

Seni yazdığım her şiire anlattım,
Her şiirimi dert ortağım yaptım.
Okursan biraz zaman ayırıp, şair olacağım.
Şairlerin aşkı dertli olur…
Senin yüzünden dert sahibi oldum.
Sevemedim ya seni sevişmelerimizle,
kendimi de sevemedim.
Sevemedim, çünkü sen herkesin hak edemeyeceği kadar özeldin.
Çünkü sen, en güzel sevişmelerin sunulacağı,
Tapılacak kadındın.