Tanzimat Edebiyatı’ndan Bugüne Türk Şii ...

Cumhuriyet Dönemi Türk Edebiyatı -4-

Bir savaş yorgunuyum elleri boş, kalbi kırık
Boşa uğraştığımın farkına vardık artık

Dostluğun bittiği, aşkın da uzun sürmediği
Acı bir gerçek imiş gözlerimin görmediği

Ey ümit tutsağın olmuştu gönül sanki senin
Şimdi rahatlığı var bir şey ümit etmemenin
Mehmet Çınarlı

1950 ‘de şiirde köklü bir değişikliğe gidip gelenekten kopan şairlerin karşısına HİSARCILAR çıkar. Hisar dergisi etrafında toplanan Mehmet Çınarlı, Gültekin Samanoğlu, İlhan Geçer, Mustafa Necati Karaer, Nüzhet Erman, Munis Faik Ozansoy, Nevzat Yalçın ‘Garipçiler’e karşı çıkarak ‘Hisar’ şiirini oluştururlar.

Bu isimlerin yanı sıra Yavuz Bülent Bakiler, İsmail Gerçeköz, İbrahim Minnetoğlu, Arif Nihat Asya, Yahya Akengin, Selahattin Batu, Sevinç Çokum, Tarık Buğra, Mehmet Kaplan, Cemil Meriç, Ayla Oral, Türkan İldeniz, Şinasi Özdenoğlu gibi birçok isim de Hisar Dergisinde aynı anlayış içinde eserler yazdılar.

Hisar şairleri, Yahya Kemal’in ‘Ne harabî ne harabatîyim/ Kökü mazide olan âtiyim.’ anlayışından yola çıktılar. Ulusal kültürümüze, an’anemize, geleneklerimize, dilimize ve tarihimize sahip çıkmayı hedefleyen bir anlayışla yola çıktılar. Sanatçının bağımsız olmasını ön koşul olarak ileri sürdüler. Şiirimizde serbest, hece ya da aruz ayrımı yapmadan her türlü veznin kullanılabileceğini savundular.

Her şey insanla güzel
Doğan güne karşı gerinen evler
Mavi rüzgarların koştuğu sokak
İnsansız olursa sevimsiz resim gibi
Dal uçlarında göveren bahar
Tarlada boy veren o altın başak.
İlhan Geçer

Hisar şairleri I.Yeni (Garipçiler) kadar İkinci Yeni’ye de karşı çıktılar. İkinci Yeni’nin kapalı, dili istediği gibi kullanan tavrını da eleştiriyor, onları anlaşılmaz buluyorlardı. Toplumsal Gerçekçilerin şiirde ideolojik bir tavır almaları da onlar için uygun değildi. Sanatçı her türlü baskıdan uzak, bağımsız olmalıydı. Ancak,aslolan ulusal değerlerimize sahip çıkmak, değerlerimizi korumaktı.

Yalınayaklarla koştun mu tarla tarla
Duydun mu çıplak toprağın, çıplak insanın yasını
Ağlayan kadınlarla, ihtiyarlarla
Yaşadın mı bir yağmur duasını?

Boz bulanık ırmaklarda çimdin mi
Kulak verdin mi yürekten kavala, saza
Bir ipek seccade üstünde gibi, huzurla
Durdun mu toprakta namaza
Yavuz Bülent Bakiler

Hisar Dergisi 1957’de kapandıktan sonra, 1964’te yeniden açıldı. 1980 Aralık ayına kadar yayın hayatını sürdürdü.

Ne kadar anlatmaya çalışsan anlamazlar
Her suçu affederler aşkı bağışlamazlar

O en güzel gerçeği yalan sanırlar; çünkü
Ömürlerinde bir gün yalansız yaşayamazlar

Onları ağlatacak sizin sevincinizdir
Kırk yıl acı çekseniz görmez, umursamazlar
……………………………………..
Şiir bir boşboğazlık, şair bir serseridir
Parayla ölçülmeyen hüneri kutlamazlar
Mehmet Çınarlı