Güneşin kızıllığı vururken ufka
Sevdalı gönülleri düşürür aşka
Çalar kırmızıdan turuncuya rengi
Doğan güneşle hayat bulur ahengi
Yanmış gönül, vazgeçer şimdi candan
Elindeki kadehi sunmuştur Canan
İçtikçe doyamazsın alır, götürür
O sevgili yar peşinde süründürür
Kuşlar; söyler en güzel şarkılarını
Çiçekler; sürünür hoş kokularını
Ağaçlar; şıkırdatır yapraklarını
Güneş; saçar yedi renk ışıklarını
Yeniden canlanır, şenlenir tabiat
Başka bir sevdaya yelken açar hayat
07.01.12
Kayıt Tarihi : 7.9.2012 22:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ferhat Kıdık](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/09/07/tanyeri-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!