Kimim ne haldeyim
Sormasam çok yazık
Kan uykuda her yön
Demesem yalan olacak
Bekle gönlüm
Umarsızca bekle
Nerdesin nicesin
Sızmaz ki bir fiske ışık
Kokunu alayım
Kapına gelsem
Anahtarın deliğinde
Gün solacak
Tekle yüreğim
Durmaksızın tekle
Boşuna
Seslendin içi boş an’lara
Çünkü
Bozulmuş kundakta öylece kalakaldı
O çocuğun korkusu
Beni gördün sende
Seni gördüm bende
Sende benden izler var
Bende senden gizler var
Böyle işte yar
Necdet ArslanKayıt Tarihi : 21.1.2012 20:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Benim ana dilimde, “özlem, özlenen, özleyen” demek tüm uzantıları...
Şiire bakınca; “beklemek = özlem”
Bunu kim hakkıyla bilebilir?
Tabi ki, şair!
Çünkü bir tek o vakıftır, satır aralarına sakladığı “g/izlere”
Özlem!
Hangi dilde söylense zor!
Yanına hangi melodiyi koysan bir sızı ki, uymaz kesinlikle yüreğin ritmine!
Kıyıya vuran sert dalgalarla silinen izlerler, o bomboş an’ların sessizliğinde sokuluverir yüreğe hüzün!
Karanlığı parçalayamayan ilk an, kırılan ilk umut değil midir, bir anahtarın ucunda, içinde mutlu çocuk sesleri hayali ve dualarla sattığınız hayalleriniz, özlemleriniz?
Özlem bir kuş olsa, kanadı kırk yerden kırık!
Özlem bir düş olsa, her yer kâbus, her yer karanlık!
Gerçekten de, hiç bu kadar yakışmamıştı ne şiire, ne de dilime “Tansık”
Ne güzeldin şiir...
Ne güzeldi şairi...
Yüreğinize sağlık, ömrünüze gönlünüze bereket...
Nicelerine inşaAllah...
Saygı ile...
Sevgiyle kalın.
Durmaksızın tekle
Boşuna
Seslendin içi boş an’lara
Çünkü
Bozulmuş kundakta öylece kalakaldı
O çocuğun korkusu
Sevgili Necdet Ağabey.....İyi ki gelmişim sayfanıza..Ve iyi ki okumuşum bu şiiri..
Selam ve sevgiler yüreğinize...Tebessümle...
TÜM YORUMLAR (28)