Uyandıran neyin yumruğu
Derin nöbetlerin dişlilerinde,keskin
Yansıdığı kırık camdan uzanır
öteki noktaya esmer öfke
Parmak uçlarım yaralı güvercin taklaları
Yeşillerini buz kesmiş sardunyalara
Dokunmak yasaktır
Şimdi nasıl eser doğaçlamaları aşkın
Kim gerer karanlığın gözbebeğine bu argacı
bilsem
Cüzzamlı sevdalılara yol vermez bu deniz
Kızıl kıyametler kopsa bile yürek deltalarında
Hayalete dönüşür birden ,umursamaz körfez
Çürür bütün tekneler
Yağmalanır sözcüklerimiz kaşla göz arasında
Sırtımızda taşıyamayacağımız kadar
Ağır hasarlı hüzünler vardır
Başka türlü uyuyakalmalardan
Yorula yorula ölür gamzeler
Bu katrana batırılmış halatlardan
tutamaz / ürker ellerim
Ara sokaklardan sıvışan kar soğukları
Yapışır yenime…
Geçti geçecek derken bile üşür
Filikasını dalgalara yutturan
yüreğimdeki o çocuk
Nasıl karşı konulur
gerildiği yerden inerken kola
Örsü ezmeyi aklına koyan çekice
26.01.018 -19
Necdet Arslan
Kayıt Tarihi : 26.1.2018 18:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!