ne anlatır seni ne bilmemki
satırlar dolusu övgüler mi? yoksa tatlı nameler mi?
en zoru neydi diye sorsam hiç birini sıralamazsın
çünkü sen benim canım annemsin.
hatırlıyorum seni melekler gibi devamlı yanımda, duruyordum hep mis kokan koynunda.
neydi bu fedakarlık ne bekliyordu bu düşünceler...
Doğdum çileler içinde,
Bilemedim demek yalan nasıl bilmem.
Yaşımın tadına varamadım,
Ben her zaman yedisinde yirmi
Ondokuzunda kırküç yaşında.
Bilirmisiniz bu yaşlarda böyle davranmak!
Anla beni sev gönülden yeter
Yaşamak, ayrı yaşamakta güzel.
Şayet beni candan seviyorsan
Elbetteki ben seni, senden daha çok seviyorum.
(ankara, 10 kasım 1984)
Gidiyorum! sanki bir meçhule, hep öyle olur ya
Anlatmak istersin bulamazsın düğümlenmiş kelimeler.
Bir bir geçer yaşantının tüm kareleri gözlerinden,
Dedim ya gidiyorum bir meçhule...
Çocukluğumun verdiği rahatlık hatta pervasızlığı
Ne çok özlemişim aslında çocuklar gibi sevinci,
Denizin sahile vururken çıkardığı sesleri bilirmisin?
Bilirmisin o sesin söylediklerini...
Dalarsa gözlerin o an ufka hissedersin,
Kimbilir belkide beni görürsün birleşen ufuk çizgisinde sevgimi.
Kulaklarında bir çınlama kalbinde bir his.
Kimbilir yüzüne zor söylediğim veya söylemek istediğim,
Bak gördün mü?
diye sordu
bilmiyorki sevginin görülmediğini
o sadece görülerek sevilir diye öğrenmiş
seni seviyorum bak gör dedi
hala aynıydı!
Dünya bir dert hanesiymiş şimdi anladım
Sevdim bir güzel hiç durmadan ağladım
Feleğin tokadı ağır, isyan ederim kaderime
Zalim kader ölümü çok mu gördün yaptırmadın.
Sevmek seni hemde deli olurcasına
Bilmem yar olurmusun benden başkasına
Aydoğar uzaklardan nazlı nazlı
Bilmem senmi farklı benmi farklı
Ne kadar üzülsek ayrılığa can
Biliyorum sende haklı bende haklı
Nerede o güzel günler nerede
Aşkımız sürüyor hep ayrı yerde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!