Tanrıyla Aramda Şiiri - Özkan Faruk Özkara

Pardon bir yanlışlık olmalı!
Ben böyle bir hayat istememiştim
Tanrıya tekrardan başvur musunuz?

Bir yanlışlık bir yalnızlık var bu işte
Beni betimlemeye çalışan satırların arasında kalıyorum
Birinin dur demesine bekliyorum
Öyle bakmayın yalnızım diyorum
Geçmişten gelen
Tıpkı bir keşiş gibi
Benim gibi olmalı
Beni benden iyi anlayan
m.ö dayanan bir asrın suratına kapatması gerekli beni
sustuğum zaman beni çığlıklara vurmayacak
kapı aralarında kalan hayatlar gibi bırakmamalı beni şimdi
acılarımla yüzleşiyorum
ama acılarımın haddi hesabı yok..
dünyanın çilesini çekiyorum
sırf birileri mutlu olsun diye
susuyorum
beklide hergün satırlara ağlıyorum ama
anlamıyorlar
ben bu şehir kapattım defterini
şimdi boş bir rafta duruyor oda
gittiğim heryerde bir parça tutuyor yüzümde
olsun
zaten bana kimse denk gelmeyecek
ben kendinle denk taşım
tanrı bunu hayatın içinde öğretti
hayat nedir diye sormustum zamanında
sussada
hayat benim yalnızlığıımış
gözümün gördüğü kadar yaşayıp
aklımın aldığı kadar varmışım
ama en büyük yalanda tanrı bunu tüm insanlığa armağan etti
şimdi ben bir dinin kökeninde can veriyorum
tanrıya dualarım iletiliyor mu bilmiyorum ama
duyuyordur elbette
yine bir satırdayım
yine bir mektuptayım
tanrım bari en azından bana acılarımı anlatacak lehçe ver
ben dert yansam da kendimi bana ifade etsem
…