Tanrıyı Geçtim Şiiri - İbrahim Yay

Atlatamadığım dertlerim değil, anlatamadıklarım aldı beni.
Götürdü kimsenin olmadığı ıssız, soğuk alemlere evden uzak.
Aradım durdum, yalvardım sustum içimden hayatın kendisine.
Tutup da tanrıyı geçtim... Kimse örtmedi sırtıma bir kazak.

Gecelerim çilekeş ama değilim sokaklarda sürten bir keş.
İçtiğim süt ile hayata tutunur oldum çocukluğumdan beri.
Ruhumun içinde olduğu bu beden çoktan çürümüş bir leş.
Kendimde arayıp kendimi, bulamadım refah ve hoş yeri.

Bu bir boşveri, aldırmazlık ve benzerleri ile kaplanmış,
İçimden ve etrafımdan bütün her şeyimi çoktan sarmış.
Karanlıklarla dolu içimde, bir ışık doğup mahsur kalmış.
Gel de bul çıkışı, ey olmaması gereken yerde olan...