Tanrıyı ararken zerdüşe düştüm

Duman Duman olmuş gönlümün başı
Eyvah ki,ne eyvah bir işe düştüm
Kim yakmış yoluma narı ateşi
Kendimi bilmeden ateşe düştüm.

Göklerden gelen o,tufan ben idim
Ümmiyken okuyan sultan ben idim
İbrahimi yakan o can ben idim
Ateşler içinde sevişe düştüm.

Vardı sevgilerim,dağlarcasına
Şelaleler oldum çağlarcasına
Gördüm ki ahvali,ağlarcasına
Dünyanın halinden yeise düştüm

Ne bildim mekanım,ne bildim yerim
Durulmadan bir meçhule giderim
Bir odun kadarmış ancak değerim
Tanrıyı ararken zerdüşe düştüm.