Tanrıya bende inansam Şiiri - Oktay Avcu

Önce hayat,
kepçeyle verip
kazanla doldurmak değil,
herşeyi hazır sanma,
Herşey bir selamla olmuyor,
değil dostum öyle beleş değil,
Sözleşmen yok,
ucuza yaşamak memur işi,
avanaklar öyle sanar,
zekası kadarda kazanamıyor insan,
en zekiler
en Zengin,
en aptallar
en fakir değil,
Hayatın içine bak,
tam tersini görürsün,
O yüzden
bu yaşamın tanımı bu kadar kolay,
sıradan
bilinen,
herkesin anlayacağı bir dil değil,
basite almayacaksın,
bu anlaşılması zor bir denklem,
hegel çözemedi,
Kant çözemedi,
paskal çözemedi,
Pisagor,
öklit,
ainştayn çözemedi,
ben
karanlığın bütün renkleri sildigini bilirim, ışığın renklerin yaratıcısı olduğunu bilirim, ve ardından,
tesadüfler
insanın zekasının
ve başarısının kaynağı derim.
talih diyorlar,
baht diyorlar,
şans diyorlar,
tesadüf diyorlar,
kısmet diyorlar,
tanrı istemezse diyorlar,
lütuf diyorlar,
her dünya güzeli el üstünde tutulmuyor,
her çirkinde ayak altında değil,
iyiler iyi yerde,
kötüler kötü yerde olmuyor,
arada yer değişiyor,
sonuçta hepimiz ölüyoruz
evet,
hemde yaşımıza aldırmadan,
geride bıraktıklarımızı önemsemeden, herkesin bir kendince yoğurt yiyişi var,
ben üstüme başıma dökmüşüm,
elime ayağıma bulaştırıp,
su aramışım,
sabun aramışım,
ve annemi
babamı,
Tanrıyı suçlamışım,
mazeret,
bahane işin kolayı,
Hayat hep sevinç,
varlık dağıtacak değil,
hüznü
ve yokluğuda koyacaksın sepete,
suya sabuna dokunmadan,
acıyı ekşiyi yemeden olmaz,
Su destisi su yolunda kırılırsa,
akarken doldursan ne olacak,
bir kapı aralanır yürürsün
seni nereye götürür bilinmez,
başarının,
zenginliğin kanıtı zeka değil ,
bazen
Ve genellikle
zekasızlık,
bazen delilik,
bazen kanunsuzluk,
bazen insafsızlık,
bazen zalimlik,
bir anlatımı olmalı,
ben tesadüflere inandım,
siz tanrıya