Bereketli ormanların yeşilini aratmayan gözünde kaybolduğumda
Gönül, zihin yakan letafetin
Güneş ışıltısı gibi beslemişti damarlarımı
Açmıştı ciğerlerimi havanın engin maviliğinde yayılıyorken
Mevsimler gibi bir kayboluyor bir oluyordum,
Benle, senle ve bizle
Ve sen, tabiat ve kültürün keşfettiğim yeni kainat harikası
Tanrıtanımazın bile cazibesine kapılacak bir tanrıçaydın.
Zen Tibet Tuvalo
Kayıt Tarihi : 18.1.2024 22:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Aşk... 18.01.24'de yazıldı.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!