Ben
hiç boyun eğmedim
kimseye
kaderimden gayrı.
yaralı başladım
ömrüme.
ilk bıçağı yedigimde
doktordan
daha altı yaşındaydım.
duygularım,
çocuksu idi henüz
karların altından,
başını uzatan karçiçekleri,
gün ışıgını görünce
eğer ya boynunu
işte benim boyun eğişim,
sizler için degil,
o tanrısal ışık içindir.
Kayıt Tarihi : 9.4.2011 15:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!