Tanrının unutulan çocukları,
Geçimini sağlamak için çöpten kağıt toplayan.
Çöpte arta kalan bir lokmaya tamah eden,
Ailesini hiç tanımamış, sevgi nedir bilmeyen.
Tanrının unutulan çocukları,
Tanımamış sıcak yatağı, temiz çarşafı.
Sokaklar sahip çıkmış ona ,kaldırımlar sırdaşı olan.
Yatağı bank, çarşafı karton, bulabilirse battaniyesi olan.
Yağmurda sokak köpekleri gibi saklanan...
Tanrının unutulan çocukları,
Kaldırımlar sırdaşı, sokak hayvanları dostu olan.
Bulduğu bir parça ekmeği dostuyla paylaşan,
Gece soğuğunda dostuna sarılıp hayaller kuran...
Tanrının unutulan çocukları,
Adalet terazisinde hep haksızlığa uğrayan,
Tanrının bile görmediği, belki de umursamadığı,
Sokakları hem anne, hem baba bilen
Tanrının unutulan çocukları...
Kayıt Tarihi : 10.9.2022 00:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!