Tanrının Mis Kokusu Şiiri - Ğarip Öge

Sen gittiğinden beri yüzüm gülmüyor,
Ne yapıyorsun şimdi bensiz
Tanrı’nın kucağında?
Ninnilerle büyüttüm seni tahta beşiğinde,
Kanat gerdim yaban kuşlarına,
Bir kör kurşuna kanat geremedim…
Bir hain seni şehit eyledi
O hain bilmez ki kurşun seni değil
Ana yüreğini vurdu.
Gözlerimde yaş kalmadı
Oysaki “anam” derdin,
Dudaklarını büzüştürürdün çocukken
Gelip silerdin gözyaşlarımı minik ellerinle.
“Kurban olam örgülü saçlarına
Tanrı’nın mis kokusu” derdin…
Neden darıldın yufka yürek?
Şimdi görsen kuruyan gözyaşlarımı
Çıkmaz mıydın mezardan,
Küçük ellerinle “Ağla da silem” demez miydin,?
Yüreğimin ağrılarını dindirmek istemez miydin?
Şimdi yarım Türkçemle izliyorum haberleri,
Seni vuran haini bir gün cezalandırılırken görürüm diye…
Sen hiç görmedin oysaki
Ananı televizyon seyrederken.
Günah sayardım bilirsin…
Şimdi gör ananı!
Her haber programının başında
Bir teselli beklerim.
Ana yüreği dayanmıyor işte…
Tanrı’dan her gece kavuşmayı diliyorum
“İyi bak yavruma,
Sen verdin, Sen aldın.”diyorum.
Ama ana yüreği dayanmıyor ne eyleyeyim?
Şu çaresiz kulunun derdini anlarsın, diyorum.
Analık işte böyle oğlum…
Rüyalarıma giriyorsun,
Kollarını sarıyorsun boynuma,
“Anam, Tanrı’nın mis kokusu sendeki” deyip
İçine çekiyorsun.
Örgülü saçlarımda gezinirken yumuk yumuk ellerin
“Ağlama artık” diyorsun.
Uyanıyorum sancılı uykulardan
Ana yüreği işte
Dayanmıyor yavrum…