Tanrının Borcu Şiiri - Doğancan Kılınç

Şimdi 25 yaşında ne bu salıncak merakı
Büyüdük koca adam olduk
Dilimizde kömür karası yorgunluğu var
Belki kaldırmaz bile olmuştur salıncaklar beni

Şimdi küçük çocuklar gibi hata yapabileceğimi mi söyledi biri kulağıma?
Pişman olmaz mı kimse varoluşumdan?
Kim inandırdı beni hala annemin dizine, bir kere olsun yatacak vaktim olduğuna.

Rüyamda bile göremedim daha
Sokaklarda yeni aldığım oyuncağımla caka sattığımı.
Düşlerimde gizli sadece ve kulağımda yankı.
Bir doğum daha borçlusun bana tanrı,
Bir çocukluk ve bir hayat daha.

Tanrıya sitemim budur şimdi!
Sen kuş tüyü yataklarda yatarken
Parmağını şıklatıp bana bir baba yarattın.
Onun ellerini benim dudaklarımı kanattın.
Şimdi ona bir babalık borçlusun
Bir yaşlılık ve bir hayat daha.