Tanrım Neden? Şiiri - Ersan Yüksekkaya

Ben bir rüzgar gibi kaldım soğuk Ankara sokaklarında
Hayal kırıklıkları vardı yüreğime sinsice batan
Oturduğumla kaldım kaldırımların soğuk taşlarına
Hafiften yıpranmış hatta üstünde çiçekler parçalanmış
Önce şiir yazılmış, sonra bir ayrılık gelmiş aniden
Şimdi de ben, kara soğuk yalnızlığımla baş başa kaldım
İnandım, yalanmış, sevdim, yalanmış, kandım, ne aptalım
Ankarada deniz olmak gibi çok hayallere dalmıştım
Gözümü kapatmış bir sihir bir büyü sanki sahiden o!
Bir sokak lambasının altında çokça hayallemek gibi
Ölümün sopsoğuk uykusu geliyor göz pınarlarıma
Bir çift sıcak kola muhtaç gibi titreyerek üşüyorum
Son kez elimde bir kalem, dilimde bir söz, gözümde bir yaş
Neden Tanrım? Neden? Hep bu karanlık bilinmez yollar neden?