Boğucu bir ilkbahar gününe uyuyup, tekinsiz bir yılana sığınıyorum.
Aklım hür, aklım toprak, aklım yalın ayak meydanlara koşuyor..
Esrik bir anımsama ile kendimi bulduğum bir kefenin içinde uyuyorum.
Aşk düzenbaz bir öğretidir; bir kızgın güneştir. Hatırlatıp göç edenleri içini kemirir.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta