Tanrım, Beni Benden Koru *

I
sabaha doğru henüz karanlıkken ortalık
dizginsiz bir atla ereksiz çıktım yola
rüzgârla birlikte devirdik ağaçları
onca güruhla karşılaştıktan sonra
halimi pek de yadırgamadı kimse
güneş gizlenmişti bulutlar ardına
bulutları aralayıp ortaya çıkardım onu
atım çok hoşnut olacak ki
önce şaha kalktı
sonra dolu dizgin koyuldu yola

II
ölmüş bir piyanistin elleri size ne anımsatır
daha çok mezürler çıkacaktı o ellerden

esbjörn svensson
good morning susie soho

trio onsuz kaldı

III
öğlen karnım acıktı
bir lokantanın camlarına üfledim
camlar kırılmadı

dönercinin önünde durdum seyrettim
dönerci
fazla yaklaşma
ağzına kaçar
dedi

bir kedi kendisine sunulmuş balığı
beni görünce
götürüp uzaklarda yuvarladı midesine

IV
ömrümüzün uğuldayan durağında
var mıydı anlamı yanlışları düşünmenin
geç
sil benli günleri
geriye sen kaldın işte

davulcunun dana derisi davuluna
annemin örgü şişlerini soktum
davulcu da tokmağı geçirdi kafama
V
sonra yalancıktan bir kadın
bir kadın daha çıktı sahneye
söz tedirgin
göz tuhaf
saatler hovarda
uçan balonlarla epik bir oyun
masalımsı bir panayır

bileklerimi kesmeye kalktım kör bir bıçakla
akmadı kanım

sözcükler bir ırmağa karıştı
gece biterken başladı başka bir gece

bu gece bir kelebek öldü masamın üstünde
masa lambama kanarak

VI

bir asfalta çıktım
uzandım yattım
bir araç geçmedi üstümden

asfalt sıcak
ay
insanı hasta edecek kadar güzeldi

o sırada sen
yani sonradan siz olan
sen
ya da
siz
aynalarınıza bakıyordunuz sanırım

VII
bana deli dedin
ben de
tanrım
beni benden koru
dedim

dahasını
gerçeğimle düşlerimi anlatacaktım
sustum artık

tanrım
beni benden
bizi bizden koru