Tanrım Şiiri - Nedim Uçar

Dallar yaprak döktü çiçekler açtı,
Gidenler geriye gelmiyor Tanrı’m.
Baharda yolların huzuru kaçtı,
Bulutların yüzü gülmüyor Tanrı’m.

Gönül defterimin sayfası beyaz,
Yüreğim yanardağ, ellerim ayaz,
Geceler boyunca ederken niyaz,
Sabahlar bir türlü olmuyor Tanrı’m.

Dünya dar geliyor etrafım duvar,
Gözlerimin yaşı toprağı suvar,
İçten bir merhaba bin âhı savar,
Garibin çilesi dolmuyor Tanrı’m.

Duygularım kalem, semalar kâğıt,
Yıldızlar diyor ki; derdini dağıt,
Her köşe başında sürerken ağıt,
Yapanlar dersini almıyor Tanrı’m.

Başımda fırtına, ruhumda sancı,
Yıkılmış hanlarım göç etmiş hancı,
Hatıralar suskun, sözler yabancı,
İnsanlıktan eser kalmıyor Tanrı’m.

Nedim yüklerine hüzün ekliyor,
Göğsü sıkışıyor, kalbi tekliyor,
Eceli pusuda nöbet bekliyor,
Can bedenden çıksa ölmüyor Tanrı’m.

Dr.Nedim UÇAR