TANRIM
Bir gizli sevdaya, düştüm ki ya Râb,
Adını kimseye, diyemiyorum
Gönlüm yangınlarda, yüreğim harap,
Aşk ateşten gömlek, giyemiyorum
Hâşâ karışmam da, Tanrım işine,
Bu yazgıyı sen mi yazdın döşüme?
Aldığım her nefes, belâ başıma,
Aşk ateşten gömlek, soyamıyorum
Öyle tutuştu ki, sevdanın nârı,
Gölgesinde kalır, cehennem hârı,
Nasıl terk edeyim, gül yüzlü yâri,
Aşk ateşten gömlek, cayamıyorum
Tanrım bu sevdayı, sen nasip eyle,
Sen kısmet eylersen, kim bozar söyle?
Benim dilim tutuk, neylersen neyle,
Aşk ateşten gömlek, diyemiyorum.
Canımdan çok sevdim ben bu kulunu,
Nasıl kopartayım sevda gülünü ?
Veremem yâd ele yârin solunu,
Aşk ateşten gömlek, kıyamıyorum.
Bu gizli sevdadan yoruldum artık,
Sana aşikar da, kuluna örtük.
Kan kustum urbama, yüreğim yırtık,
Aşk ateşten gömlek, yuyamıyorum
Kul Figani için, tek yol vuslattı,
Döktüğüm gözyaşı, ömrü ıslattı,
Nasıl vazgeçeyim, Tanrım başlattı,
Ben bu aşkı hiçe, sayamıyorum.
Kul Figani ( Erdem GÜMÜŞ)
29 .01.2017
İZMİR
Kayıt Tarihi : 14.1.2018 22:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!