Tanrılarla Buluşma Şiiri - Galip Karakuş

TANRILARLA BULUŞMA

Tanıklığımdır,
Anadolu cenneti Kaz dağlarında
Hakka yürüyorken insanlar
Don değiştirirlerken yani,
Yatak yorgan gitmekteler
Hak divanına.

Gelinlik çağındakinin gelin duvağı,
Başındaki kızıl eşarbıyla,
Yağız delikanlıların
Çarığıyla kasketi
Yanında gömülüyor toprağa
Bir başka çiçekleniyor
Üstlerine örtülen toprak
Ziyaretler bile bir başka seramoni.

Zeus’undan Herakles’ine
Gelmiş geçmiş tüm antik tanrıların mekan tuttuğu
Aynı yerde,
İda dağındaki bu insanların
Aşkları ile birlikte
Yaşamlarının tıpa tıp
Beziyor olmasına selam durduğumda
Desem ki geride kalanlara,
Bencileyin hakka yürüdüğümde,
Bağlamalarımdan birisini,
Ya da Ud’umu,
Yanıma usulca incitmeden koyarlarsa,
Kim bilir,
Belki orda muhabbet masası ister tanrılar,
Tüm muhabbet erbabı toplanmıştır,
Haydi bir türkü aldır Garip derler belki
Kim bilir…

Galip KARAKUŞ
19 Ocak 2010, Ankara / 02.00