Şeytanlar dolaşıyor kafamda geliyorlar gidiyorlar hiç rahat vermiyorlar
İnsanlar geçiyorlar karşıma deli diyorlar ama hiç içimi görmüyorlar
Uzaklar tütüyor burnumda ama tuzaklar var her yanda bir geçit vermiyorlar
Ufukta batıyor bak gün yine akşamlar beni öldürmeye hazırlanıyorlar
Kapılar bile düşman bana bir kilidin yerini dahi zor buluyor anahtar
Aynalarda hep yabancılar var benim mi sanki bu şişmiş gözler çökmüş avurtlar
Bir bahar ayını gösteriyor takvimler oysa bende döküldü bütün yapraklar
Her kadehte dürtüyor ifritler ne güzel olurdu şöyle afili bir intihar
İçimden kalkıp kendimi hiç düşünmeden boşluğa bırakmak geliyor tam şuan
Göğsümde sıkışıp kalan ruhumun kafesini açıp kanatlanıp uçmak burdan
Dehşetli bir savaş halinde hiç durmadan tanrılar ve şeytanlar kafam toz duman
Bir dikişte içerim bu gece hayatı sonra öperim ölümü gün doğmadan
Kayıt Tarihi : 7.8.2023 21:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!