Tanrılar Göğsümde Boğulur

Tanrılar ölmez diyorsun
İşte öldü yüreğimdeki sevinç ilahesi
Saadet bitti mi şimdi
Koşunca içi burkulur çocuğun
Bu yüzden olacak
Kaç gecedir sayıklamalarım
Hep tanrıların ölmesinden

Nusret çelengi yerlerde mahkum
Mesrur olamam bir daha
Celalli bir alemin çocuğuyum

Kanat çırparak göklerden yana
Bir anda düştüm dağların yüzüne
Bulutlar kırbalarını başımdan
Aşağı ters çevirdi üstüme birden
Esrikleşip bedbaht vücudum
Sayıklamalardan uyandı

Ağlama duvarı sessiz
Susturmuş çünkü bendeki figan
Öylesine düalisttir yüreğim
Daha ne zamana kadar
Gönül yüzüne aksi çarpar
Gazi yağmurlarıyla ıslanmış göğün
Tanrılar göğsümde boğulur