Görebileceğim en uzak yerde olsanda yeter, sadece kaybetmeyeyim seni.
Duygularını anlatmasan da olur bana, gerek yok kelimelere, gözlerinde okumayı öğrendim.
Ömrümün son anlarını da yaşasam, acınası hayatların kine bulanmış tabuları ardında,
İğne deliğinden gülüşünü izlesem yeter, kırpmam gözlerimi ölene kadar.
Özleminle divane olmuş kalbime çamur sıçratmaya cesaret etmesin,
Birbirinin üstüne basarak çıkmaya çalışırken o bataklıktan, çürümüş mahluklar.
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta