Aşka küflü bir nefesle bulaşan
geceyi ininden sıyırıp güneşe çıkaran
tarihsiz bir yalnızlığın iklim değiştirdiği bahçelerde
sana adanmış kuşlarımın kafataslarını topluyorum
şimdi onlarca böcek var içinde.
Su hemen akmıyor çıldırdığında nehirler,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
çok güzel...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta