Tanrıçam 2 Şiiri - Sadık Şara 2

Nesil kurtaran kavimler dirildi sen bakmaya başladıktan sonra.

Yüreğimde,azcıl vicdanlı,tek inançlı insanlar türedi gözlerime bakışlarından sonra.

Nur kalmayan kalpleri,
Beyazların bile ışığında siyah kaldığı bakışlarınla aydınlattın,
Öyle ya;
Mucizeydi senin adın.

Nefesinle kirlenen yerleryüzünü,
Beden beden temizledin.

Ceset ceset gömülen ırkları,
Kirliye gidiyorken temizledin.

Zelil görülen bu şehirdeki dilencilere,
Saklı bir hazineden inciler yağdırdın.

Sahi neydi senin adın?

Bakışlarına maruz kalanlar,utancından zemzem suyuna saldırdılar.

Tenhalaşan etrafım,hal bilenlerle çoğaldı.
Elin elime değince,kuvvetlendim,
İblisin üç öğün yemeğini,bize ayrılan beş vakitlerde önünden aldım.

Gülüşlerinle;
Rezil putları,yalancı Peygamber'leri çaresizlik ve acz içinde Kerbelada bıraktım.

Ey cinsimi cinsiyle hem eden,
Zerreleri içimde evren eyleyen,
Beni aşkın küllerinde mana eyleyen,
Ey gönül dehlizinde adını koymadığım sen:
Bütün isimleri sana kurban edip,
Ruhlarını sana eda edişimsin.